KOMUNIKAT
KONFERENCJI EPISKOPATU UKRAINY
OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO
„Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho
na głos mego błagania.” (Ps 130, 1-2)
Drodzy Bracia w kapłaństwie i Osoby Życia Konsekrowanego!
Umiłowani Bracia i Siostry!
Słowa Psalmu 130, którymi rozpoczynamy dzisiejsze słowo, są zachętą, abyśmy zawołali jak psalmista, głosem wielkiej prośby o zaniechanie wojny i powrót pokoju w Ukrainie.
Czynimy to solidarni z rodzinami, w których słyszalny jest głos rozpaczy, wydobywający się z głębin cierpienia, jakie wniosła w ich życie wojna. Czynimy to zatrzymując się nad tysiącami grobów, skrywających ofiary, nie tylko żołnierzy ale i osób cywilnych. Wołamy do Boga, zatrzymując się przy poranionych i okaleczonych, którym wojna zabrała radość i nadzieję szczęśliwej przyszłości.
Bezradni wobec toczącej się wojny, możemy jedynie wołać głosem ludzi wiary i postawą wspólnoty, pielęgnującej naukę Apostoła Pawła, który w Liście do Galatów wzywa: „Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe.” (Gal 6,2) Docierające do nas poprzez media obrazy wojny, ukazują ogrom jej skutków. Zniszczone lotnisko, zbombardowane domy, smutne ludzkie twarze i pełne niepokoju spojrzenia, nie mogą pozostać nam obojętne. Przecież to jest ciężkie brzemię życia naszych braci i sióstr. Nie możemy tego nie dostrzegać, nie możemy pozostawać obojętni w obliczu ich cierpienia. Dlatego kolejny raz wzywamy do modlitwy o pokój, o przemianę wrogiego nastawienia, które podsyca zbrojny konflikt. Bez nieustannej modlitwy, nie osiągniemy pokoju i dobrobytu w kraju. Czyż słowa Syna Bożego: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą” (Łk 11,9-10), nie są podpowiedzią samego Boga, jak należy postępować? Jeśli więc, wierzymy w moc Opatrzności, to trwajmy na modlitwie, nieustannie powtarzając błagalne wołanie zapisane w Suplikacjach: „Święty Boże, Święty Mocny, Święty i Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.” oraz „Od powietrza, głodu, ognia i wojny, wybaw nas Panie”. Niech ten błagalny śpiew połączy nas w każdej parafii i stanie się głosem wspólnoty Kościoła pragnącej pokoju i błogosławionego czasu wybaczenia wzajemnie doznanych krzywd.
Pełni troski i niepokoju o przyszłość, prosimy aby codziennie, na zakończenie Mszy św., przed błogosławieństwem, śpiewać Suplikacje, a w niedzielę i święta czynić to przed wystawionym Najświętszym Sakramentem dołączając Koronką do Bożego Miłosierdzia. Bądźmy w ten sposób podobni do Mojżesza, który wznosił swoje ręce do Boga, gdy Naród Wybrany, walczył z Amalekitami. Wówczas, ta jego wytrwała postawa przyniosła zwycięstwo dobra nad złem. Dzisiaj to my zajmijmy jego miejsce i bądźmy wytrwali, gdyż tylko taką postawą możemy wyprosić dar pokoju.
W poniedziałek, gdy przeżywać będziemy Święto Ofiarowania Pańskiego, poświęcimy gromniczną świecę, którą według zwyczaju zapalamy w chwilach wielkiego zagrożenia i przy konającym. Niech ta świeca płonie w domach i przy ołtarzach naszych świątyń, jako znak czasu. W rodzinach zapalajmy ją podczas codziennej wspólnej modlitwy i wówczas gdy będziemy modlić się za poległych, okaleczonych i o wybawienie od wojny. W kościołach zapalajmy ją gdy śpiewać będziemy Suplikacje. W tym znaku gromnicy, będzie z nami Matka Syna Bożego, Królowa Pokoju, która zrodziła dla nas Światłość Świata i Księcia Pokoju.
Podejmijmy również 2 lutego kolejny dzień postu, aby nasze oczy ujrzały wybawienie od nieszczęścia, a każdy żyjący w Ukrainie doczekał się pokoju.
Dziękując za dotychczasową modlitwę i troskę o siebie nawzajem oraz za każdy gest życzliwości wobec dotkniętych tragedią wojny, przyzywając wstawiennictwa naszych świętych Patronów i orędownictwa Matki Syna Bożego, z serca błogosławimy: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Lwów, dnia 28 stycznia 2015 r.
+ Mieczysław Mokrzycki
metropolita lwowski
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz