Odpust w Jaremczy

W niedzielę uczciliśmy w Jaremczy patrona parafii - św. Józefa Bilczewskiego.

Źródło: www.castles.com.ua

Do wojny znajdowała się tam kaplica - kościół dojazdowy dla 240 rzymskich katolików w odległości 6 km od parafii Delatyn. Dziś w świątyni znajduje się ukraiński bank - proboszcz Jaremczy, ks. Kazimierz Halimurka, stara się o zwrot budynku dla parafii.

Miejscowa wspólnota gromadzi się na modlitwę w kaplicy przy ośrodku rekolekcyjno-wypoczynkowym zarządzanym przez proboszcza (miasteczko jest centrum turystyki górskiej na Ukrainie). W okresie wakacyjnym w budynku odbywają się rekolekcje dla dzieci.

Abp Józef Bilczewski zachęcał do budowy licznych kościołów w archidiec. lwowskiej (ok. 330). Za jego czasów wybudowano także powyższą świątynię w 1910 r. W czasie II wojny światowej kościół zamknięto i nigdy go nie oddano, używając do różnych celów (niestety, nie mam współczesnej fotografii).

W latach 2003-2005 wybudowano obecny kompleks budynków na działce podarowanej przez pisarza Antona Morgowskiego.

Poświęcenie kaplicy miało miejsce 13 marca 2005 r. z udziałem kard. Mariana Jaworskiego.

Dni skupienia dla Młodzieży

S. Julia (nowicjuszka z Białorusi) uczy nowego tańca.

W Śniatyniu w dniach 24-26 października odbyły się dni skupienia dla Młodzieży zorganizowane przez parafie: Śniatyn, Kołomyja, Kosów i Zabłotów.
To pierwsza tego typu inicjatywa od kilku lat. Jednym z celów jest pomóc młodym poczuć wspólnotę wiary w większej liczbie rówieśników. Biorący udział w weekendowych rekolekcjach, to jedyni rzymscy katolicy w tym wieku na dziesiątki tysięcy mieszkańców (3 powiaty),...
Gospodarzem spotkania były siostry szarytki wspierane przez felicjanki i s. urszulankę. Młodzież już pyta, kiedy następny taki wyjazd:)

Wiatr ze wschodu, czyli zyma pryjszla

Pudełko zapałek pokazuje, zamiast linijki,
jak dużo śniegu było o godz. 14:30. .

 Nie na darmo na Ukrainie jesień zaczyna się już 1 września...

Widok sprzed domu sióstr felicjanek.

Źródło pitnej wody

Wyjazd z babciami do Czerniowiec

Dnia 22 listopada osoby starsze z parafii pojechały odwiedzić bazylikę Podwyższenia Krzyża Świętego w Czerniowcach. W czasach ZSRR był to jedyny czynny kościół katolicki w promieniu 300 km. Tutaj katolicy z Zabłotowa przyjeżdżali raz w roku się wyspowiadać i przyjąć Komunię św., narażając się przy tym na prześladowania. Siostra urszulanka (uciekinierka z Doniecka) opowiedziała nam w j. rosyjskim historię świątyni.

Po herbatce u ks. Krzysztofa, dziekana w Sadagórze, wróciliśmy do domu, zatrzymując się po drodze przy grobie bł. Marty Wieckiej w Śniatyniu.

Pamięć o ofiarach ludobójstwa w Trójcy (pow. Śniatyn)

Dziś mija 70. rocznica mordu Polaków we wsi Trójca, par. i gm. Zabłotów, pow. Śniatyn.

Warunki pogodowe (ciągły deszcz) utrudniły planowany wcześniej przyjazd parafian na zbiorową mogiłę, w której pochowano 64 osoby - większość ofiar. Myślę, że chętni łączyli się duchowo z tym miejscem na modlitwie. Niestety, nie było żadnej delegacji ze strony polskiej (oprócz mnie...). W końcu wieś Trójca k. Zgorzelca swoją nazwę "zawdzięcza" wiosce na Pokuciu.

Tuż przed godziną 15:00 wyjechałem spod kościoła w Zabłotowie do oddalonej kilka kilometrów Trójcy. Tam, przy skrzyżowaniu, na wzniesieniu po lewej, znajduje się miejsce, gdzie stał drewniany kościół dojazdowy. Kościół zniszczono po wojnie, a na działce wzniesiono pomnik ku czci współmieszkańców - poległych żołnierzy Armii Czerwnonej. W głębi działki, za istniejącą wtedy świątynią, wkrótce po rzezi wykopano jamę, do której złożono znalezione ciała Polaków. W innych miejscach pochowano szczątki osób znalezionych w następnych dniach. Na wieczornej Eucharystii pamiętaliśmy o "trahicznych podijach" sprzed 70 lat, prosząc o Boże Miłosierdzie dla nieżyjących i nawrócenie żyjących, być może, zabójców.

Wg różnych wersji, zginęło od 58 do 86 Polaków i 9-14 Ukraińców. Jak podają najbardziej wiarygodne źródła, z rąk banderowców 23 października 1944 r. zginęło w Trójcy 90 osób, w tym dwie rodziny ukraińskie (9 osób) ratujące polskich sąsiadów i Żydówka żyjąca w kryjówce u Polaków. W miarę możliwości czasowych, spróbuję przybliżyć wkrótce te tragiczne wydarzenia. Póki co, odsyłam do opracowanej informacji o zbrodni na stronie Wikipedii.

"Jeśli zapomnę o nich,
Ty, Boże, zapomnij o mnie..."

Pragnę serdecznie podziękować Panu Szczepanowi Siekierce za przysłanie książki o ludobójstwie w województwie stanisławowskim. Ta publikacja pomoże w edukacji miejscowych ludzi szukających prawdy, która jest przemilczana lub zdeformowana.

Lista ofiar jest dłuższa
 niż lista pochowanych w tym miejscu

Pan Szczepan Siekierka jest byłym żołnierzem Armii Krajowej. Od 1991 roku pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, którego był współorganizatorem. Celem Stowarzyszenia jest gromadzenie dokumentacji i relacji świadków o ludobójstwie dokonanym na ludności polskiej na Kresach Południowo - Wschodnich Rzeczypospolitej.
TUTAJ zobacz porządkowanie mogiły przez polskich wolontariuszy w 2015 r.

PS. ZWRACAM SIĘ Z PROŚBĄ DO RODAKÓW POCHODZĄCYCH Z TRÓJCY o nadsyłanie wspomnień o codziennym życiu i tragicznych chwilach związanych z mordem i wyjazdem. Bardzo ważne jest zebranie starych zdjęć, by zachować je dla przyszłych pokoleń! Może ktoś ma zdjęcia zniszczonego kościoła z Trójcy?
parish.zabolotiv@gmail.com

Геноцид поляків членами ОУН-УПА в Трійці, Снятинського району, 23 жовтня 1944 р.

90 безвинних жертв...

(80 поляків, 

9 українців, які рятували поляків,

1 єврейка, яка врятувалася 2 роки раніше від голокосту)

Podziękowanie w Niedzielę Misyjną

Tydzień Misyjny w Kościele Katolickim może być czasem z jednej strony większej solidarności z terenami misyjnymi, z drugiej - większej wdzięczności sympatykom i dobroczyńcom.

Zawsze, gdy wiemy, od kogo przychodzi pomoc, wysyłamy pisemne podziękowanie. Każdego tygodnia modlimy się za naszych "żertwodawców" - ofiarodawców.

W ostatnią niedzielę mieliśmy możliwość spotkać się w jednej z parafii, która czynnie włączyła się w akcję "Rodzina Rodzinie". W imieniu mieszkańców Zabłotowa podziękowałem za udzieloną wtedy pomoc. W kazaniu podzieliłem się refleksją na temat misji - każdy z nas (nie tylko osoba duchowna) jest wezwany do bycia misjonarzem w swoim otoczeniu...  Po Mszy św., kto chciał, mógł przekazać na Wschód dowolną ofiarę.

Ołtarz św. Marcina

Kościół rzymskokatolicki
w Ochabach Wielkich

Jeszcze raz dziękujemy Ks. Proboszczowi i Parafianom z Ochab k. Skoczowa za życzliwość i wsparcie finansowe podejmowanych na Ukrainie inicjatyw charytatywnych i duszpasterskich. Niech Bóg Wam wynagrodzi!

Święto narodowe ku czci banderowców

"W celu uhonorowania męstwa i heroizmu obrońców niepodległości i integralności Ukrainy, wojskowych tradycji i zwycięstw ukraińskiego narodu, a także dalszej budowy mocnego patriotycznego ducha w społeczeństwie, postanawiam ustanowić na Ukrainie święto – Dzień Obrońcy Ojczyzny, który obchodzony będzie corocznie 14 października.

Skąd taka data? 14 października 1942 r. utworzona została Ukraińska Powstańcza Armia, odpowiedzialna za ludobójstwo dokonane na Kresach Wschodnich oraz na Lubelszczyźnie i Podkarpaciu.

W ten sposób „król czekolady” dał w twarz rodzinom pomordowanych przez banderowców Polaków, Żydów, Ormian, Czechów i sprawiedliwych Ukraińców oraz wszystkim tym, którzy od dziesiątków lat walczą o prawdę o ludobójstwie i o upamiętnienie ofiar."

Źródło: wpolityce.pl

Jedź z nami na Taizé / wesprzyj nasz wyjazd

Europejskie Spotkanie Młodzieży Taizé to z jednej strony dni skupienia i modlitwy dla chrześcijan różnych wyznań (prawosławni, katolicy, protestanci), z drugiej - możliwość poznania innych zakątków kontynentu.  Najbliższe noworoczne spotkanie ma miejsce w Pradze.
Parafia rzymskokatolicka w Stanisławowie organizuje wyjazd w dniach 27.12.2014 - 04.01.2015 i liczy na skompletowanie autobusu. Na trasie przejazdu i zwiedzania znajdują się Wrocław, Praga, Brno, Budapeszt.
Koszt za 9 dni to 125 euro - połowę mniej niż inne propozycje z regionu, gdyż organizatorzy nie zarabiają na uczestnikach i przy tej cenie mają nadzieję na większe zainteresowanie u młodzieży, nie tylko tej bogatszej.

Jeśli masz do 35 lat, możesz pojechać z nami - zgłoszenia do 27.10. Jeśli chcesz wesprzeć pielgrzymów z Ukrainy w zebraniu środków, zajrzyj na stronę support-ukraine.blogspot.com. Przy ewentualnym przelewie warto napisać w tytule: "Taizé". Każda złotówka dla wschodnich sąsiadów to szansa na wyjazd...

Skrócony plan Spotkania w Pradze:

Poniedziałek, 29 grudnia
Przed południem przyjazd i powitanie w Pradze. Pierwsze spotkanie w parafii i rodzinie goszczącej.
Kolacja i modlitwa w halach wystawowych PVA EXPO PRAHA w Letňany.
Wtorek 30 i środa 31 grudnia
Modlitwa poranna w parafiach goszczących, następnie spotkania w małych grupach oraz z osobami zaangażowanymi w życie lokalnej wspólnoty. Wspólny prosty posiłek.
Wspólna modlitwa w dużych kościołach w centrum Pragi.
Po południu w różnych miejscach w centrum miasta i na terenie hal wystawowych: spotkania tematyczne dotyczące wiary i życia wewnętrznego, spraw społecznych, sztuki…
Kolacja, a następnie modlitwa wieczorna w halach wystawowych i w dużych kościołach w centrum miasta.
31 grudnia w lokalnych wspólnotach nocne czuwanie modlitewne o pokój na świecie, a po nim „Święto narodów”.
Czwartek, 1 stycznia
Udział w porannej celebracji w parafiach goszczących, a następnie obiad u rodzin goszczących. Po południu spotkania w grupach narodowych. Kolacja i modlitwa wieczorna w halach wystawowych.
Piątek, 2 stycznia
Modlitwa poranna w parafiach goszczących. Od godz. 12.00 wyjazd.

Spotkanie ze starszymi parafianami w święto ss. felicjanek

Z okazji wspomnienia liturgicznego bł. Marii Angeli Truszkowskiej, założycielki sióstr felicjanek, która swoje życie poświęciła zaniedbanym dzieciom, chorym i starszym, w ramach katechezy miała miejsce Eucharystia. 

Dzieci i ich rodzice, mogły w czasie kazania dowiedzieć się o sensie cierpienia, sakramencie namaszczenia chorych oraz o patronce miejscowych sióstr. 

Felix znaczy po łac. szczęśliwy, więc ks. proboszcz zapytał dziewcząt: "Kto z was chce być szczęśliwym?". Dwie dziewczynki podniosły ręce, więc miejmy nadzieję, że w przyszłości będą kolejne powołania zakonne do felicjanek z Ukrainy... Do tej pory 3 siostry w zgromadzeniu mają obywatelstwo ukraińskie. Więcej o ich charyzmacie i działalności znajdziesz TUTAJ.

Po kazaniu miało miejsce odnowienie ślubów zakonnych i udzielenie sakramentu namaszczenia  chorych starszym i poważnie chorym. Ostatnim punktem programu w kościele były życzenia dla sióstr i ucałowanie relikwii bł. Marii Angeli. 

Następnie "najstarsza młodzież" udała się na słodki posiłek do domu zakonnego. Spośród tej "młodzieży" pani Dusia (Władysława) może pochwalić się 87 rokiem życia i zdrowiem pozwalającym na przyjście do kościoła o własnych siłach. Starsi ludzie to ostatnie pokolenie Polaków - Kresowiaków, dlatego mogłem usłyszeć od nich wiersze wyuczone w polskiej szkole oraz przedwojenne piosenki, np. "Na Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga..." oraz "Umówiłem się z nią na dziewiątą". Posiłek był również polski - z wyjątkiem tortu, wszystkie słodycze, kawę i herbatę przywieziono z Ojczyzny.

Znak pokoju w czasie Eucharystii (warto wiedzieć - świeży przekład z Rzymu)

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów

List Okólny

Znaczenie rytualne daru pokoju podczas Mszy św.

1. «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam»[1], są to słowa którymi Jezus, zanim przyjął mękę, obiecuje swoim uczniom zgromadzonym w wieczerniku dar pokoju, aby zaszczepić w nich radosną pewność swojej stałej obecności. Po swoim zmartwychwstaniu, Pan spełnia swoją obietnicę stając pośrodku nich w miejscu, w którym się znajdowali w obawie przed Żydami, mówiąc: «Pokój wam!»[2]. Owoc odkupienia, który Chrystus przyniósł na świat przez swoją śmierć i zmartwychwstanie: pokój, jest darem, który Chrystus Zmartwychwstały także dzisiaj nieustannie oferuje swojemu Kościołowi zgromadzonemu na sprawowaniu Eucharystii aby każdego dnia świadczył o niej w życiu.

Miesiąc różańca świętego

Siostra Vianneya wbija szpilkę,
zaznaczając swoją obecność.

"Odmawiajcie różaniec"
- słowa Maryi w Fatimie.

Byłeś/aś już na nabożeństwie różańcowym?

W Zabłotowie wystarczy podejść pod dekorację, by zobaczyć statystyki z frekwencji w październiku. Każda rodzina, która chciała zaznaczyć swoją obecność na modlitwie różańcowej, zostawiała swoje nazwisko na dużym paciorku zrobionym ze styropianu. Następnie za każdym razem członkowie rodziny zostawiają tam szpilki.  Rodzinę z największym udziałem w nabożeństwach czeka nagroda, także na tym świecie...

Gwoździec. Napis:
"Różaniec jest moją ulubioną modlitwą. Bł. Jan Paweł II".

Kaplica sióstr felicjanek.
Napis: "Królowo pokoju, módl się za nami!".

"Byle z Ukrainy"

To nie moje słowa - obecna sytuacja wymusza na naszych sąsiadach myśli o emigracji. Marzeniem młodzieży jest wyjechać na studia do Polski, bo są na wyższym poziomie i są... tańsze, bo bez łapówek. Po studiach mało kto wraca na Ukrainę. Wystarczy pojechać  na przejście graniczne, by się przekonać o skoku cywilizacyjnym między UE i wschodem Europy. Samochody, busy, a nawet autobusy wywożą z polskich sklepów większość towarów spożywczych i przemysłowych, by sprzedać je z zyskiem na bazarach. Przymiotnik, że coś jest "polskie" lub z innego kraju Unii ma przy handlu skojarzenie z lepszą jakością. Osoby, które przekroczyły legalny okres pobytu w krajach zachodnich, potrafią i 10 lat nie wracać do ojczyzny. Najgorzej, gdy cierpią na tym rodziny: plagą społeczną są rozwody i tzw. euro-sieroty wychowywane przez dziadków i wujków.

Reklama rozwieszona po Zabłotowie:
"Wizy Schengen, robocze polskie, biznes, zakupowe;
 wojewódzkie zaproszenia itd."
Dodam, że polska ambasada wprowadziła komputerowy
 system rejestracji, by powstrzymać nielegalnych pośredników.

Wyjazd do strefy Schengen jest możliwy po uzyskaniu wizy. Ukraińcy muszą spełnić warunki zbliżone do tych, które wymagają od Polaków Stany Zjednoczone. Jeśli jedziesz jako turysta, masz udowodnić, że na to cię stać. Jeśli jedziesz do rodziny lub do pracy, trzeba udowodnić, że ktoś naprawdę na ciebie czeka i gwarantuje utrzymanie na czas pobytu.

Niestety, spotykam się z wieloma nadużyciami w załatwianiu powyższych formalności. Na własne oczy widziałem fałszywe zaproszenie do pracy z pieczątkami Urzędu Pracy z Warszawy. Ukrainiec, który mi je pokazał, podsumował swoje starania o wizę słowami, że "wszystko można kupić". Najbardziej mnie boli, gdy dotyczy to polskości, np. zakup Karty Polaka przez potencjalnych zwolenników Bandery.

Miejscowi, żyjący stereotypami "Polak-katolik", uważają, że ksiądz rzymskokatolicki jest przedłużeniem polskiej placówki dyplomatycznej i u niego dowiedzą się o procedurze wizowej lub wręcz dostaną (czytaj: kupią) potwierdzenie polskich korzeni. Odchodzą rozczarowani...

Na reklamie wyjazdu na Spotkanie Młodzieży Taizé w Pradze:

"Obowiązkowa zasada: powrót do domu po zakończeniu wyjazdu (paszporty zostają u kierownika grupy)."

Znalezione w sieci, z podobną tematyką:

Odpust i historia parafii pw. św. Franciszka w Delatynie (ukr. Делятин)

Na mszy odpustowej był obecny m. in. dziekan greckokatolicki. Homilię wygłosił wikary z Zabłotowa.
HISTORIA

Kościół pw. św. Franciszka w Delatynie zbudowano w 1857 r. Cesarz Franciszek Józef odwiedził Delatyn i przyczynił się do wybudowania świątyni, sypiąc złote dukaty do każdego kąta. W pobliżu kościoła osobiście posadził cztery cedrowe drzewa przywiezione z Wiednia. Konsekracji dokonano w 1882 r. 

Parafia  w Delatynie tuż przed II wojną światową liczyła 3484 rzymskich katolików. Należały do niej następujące miejscowości: Delatyn z os. Szewelówka, Dobrotów, Dora, Jabłonica, Jamna, Jaremcze, Krasna, Łanczyn, Łojowa, Łuh, Mikuliczyn, Osławy Białe, Osławy Czarne, Potok, Tatarów, Worochta, Zarzecze. Istniały wtedy kaplice dojazdowe w Łanczynie (murowana z 1889 r., 13 km), Jaremczy (murowana z 1910 r., 6 km), Jabłonicy (drewniana), Woronience (drewniania, 38 km), w Worochcie (murowana z 1904 r. razem z plebanią),  w Mikuliczynie (murowana z 1904 r., 22 km). 

Ks. W. Garczyński
(Źródło: www.milno.pl)

Ostatnim proboszczem od 1938 do 1945 r. był ks. Walenty Garczyński (ur. 1888, wyśw. 1917), a wikarym neoprezbiter Paweł Baranowski (ur. 1909, wyśw. 1937). Neoprezbiterów biskupi z roztropności - i z reguły - przydzielali na parafie, gdzie proboszcz "zawyża poziom" i będzie pewnym przykładem dla początkującego kapłana. Tak było w powyższym przypadku: ks. W. Garczyński jest chwalony we wspomnieniach ze wszystkich parafii, do których dotarłem. W Nowostawcach (1924-1932), Milnie (1932-1934), Trościańcu Wielkim (1934-1938) dał się zapamiętać jako wzorowy pasterz, gospodarz i działacz społeczny. Po wojnie był proboszczem na parafiach w Drobninie (gm. Krzemieniewo, pow. leszczyński, woj. wielkopolskie) i w latach 1952-1954 w Jugowie (gm. Nowa Ruda, pow. kłodzki, woj. dolnośląskie).
Katechezą w Delatynie od 1936 r. zajmował się ks. Jan Krukowski (ur. 1896, wyśw. 1924). W parafii duszpasterstwo przejawiało się w istniejących grupach:

PAK - Parafialna Akcja Katolicka,

KSM - Katolickie Stowarzyszenie Mężów,

KSK - Katolickie Stowarzyszenie Kobiet,

KSMM - Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej,

KSMŻ - Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej,

RŻ - Stowarzyszenie Żywego Różańca.

Sama miejscowość pojawia się w historii  w 1400 r., kiedy to Władysław Jagiełło podarował ziemię nad Prutem braciom Steckowi i Iwaszkowi Negowycz. Otrzymawszy dokument, bracia porzucili rodowe nazwisko i przyjęli nowe, od najbliższej miejscowości, nazywając się Delatyńskimi. W 1645 r. zbudowano tutaj zamek z wielką prywatną biblioteką. Od XIX w. Delatyn był żydowskim miasteczkiem (prawie 40 % z 5,5 tys. populacji). Obecnie liczy 8100 mieszkańców. Dziś do kościoła poświęconego na nowo w 1998 r. przychodzi zaledwie kilka rodzin, a kapłan dojeżdża na miejsce 6 km z Jaremczy. Miejscowość, tak jak 100 lat temu, należy do dek. stanisławowskiego (ukr. Ivano-Frankivsk), archidiec. lwowskiej w pow. Nadwórna (Nadvirna), woj. stanisławowskie.

opr. A. Więch

PS. We wrześniu 2016 r. ks. abp Mieczysław Mokrzycki na nowo poświęcił odremontowaną świątynię.

Ukraińska gościnność wygrywa w posiłkach z innymi...

Poświęcenie krzyży przy krzyżu misyjnym

Dwa tygodnie temu w niedzielę było święto Podwyższenia Krzyża Świętego (14 IX). Chrześcijanie wschodnich obrządków mieli to święto w minioną sobotę, więc moje opóźnienie ze zdjęciami na Ukrainie jest prawie niezauważalne:)

Na zakończenie Eucharystii wyszliśmy z kościoła, by podejść pod krzyż misyjny z 2013 r. Tam po krótkiej modlitwie nastąpiło poświęcenie przyniesionych z domu krzyży i ucałowanie krzyża misyjnego.